Τόσα και Τόσα μου έχει δώσει, και δεν έχει καταφέρει να χωρέσει στην πίστη μου. Πως μπορεί να πορευτεί μου όταν τον αγνοώ επιθετικά; το γεγονός ότι σκέπτομαι και αποτυπώνω τις σκέψεις μου, γιατί δεν είναι δώρο Θεού που το εξελίσσω;
Συγχωρώ = να έχω αρνητικά συναισθήματα απέναντι σε κάποιο που έκανε ένα σφάλμα. Και το σφάλμα του Θεού είναι η ελεύθερη μου Αναπνοή; η Δυνατότητα μου να τον Αμφισβητώ; πολύ δε περισσότερο το δικαίωμά μου, να τον κατηγορώ για την ανυπαρξία του;
Και βέβαια, για την Ελληνική Γλώσσα, ο Θεός δεν είναι δυνατόν να Υπάρχει, διότι ο Θεός είναι, το Είναι και μας Συγχωρεί όλους, πιστούς, αμφισβητίες, αρνητές, άπιστους και άθεους.
