Όπου οι γονείς αφήσαμε, παιδιά σε ξένα χέρια,
γιατί αποφασίσαμε να κάνουνε καριέρα,
να μη παραπονούμαστε που χάσαμε την μπάλα
και τα παιδιά μας γίνανε, άναρχες ομάδες.
Δάσκαλοι που πατήσανε του όρκου τους τα λόγια,
κι αντί για γράμματα – μαθήματα κάνανε καθοδήγηση,
παιδιών στην ευκολία, μας έκαψαν τη «γούνα» μας
και τα παιδιά μας έχασαν ιδανικά κι αξίες.
κι αντί για γράμματα – μαθήματα κάνανε καθοδήγηση,
παιδιών στην ευκολία, μας έκαψαν τη «γούνα» μας
και τα παιδιά μας έχασαν ιδανικά κι αξίες.
Γιαγιάδες που απαξίωσαν να λένε παραμύθια
και τα εγγόνια μεγαλώσανε με Μπόμπ τον σφουγγαράκι,
και τα εγγόνια μεγαλώσανε με Μπόμπ τον σφουγγαράκι,
τώρα αυτά γυρεύουνε να αλλάζουνε το σχήμα,
σαν τα καρτούν σε σίριαλ που όλο μορφές αλλάζουν.
σαν τα καρτούν σε σίριαλ που όλο μορφές αλλάζουν.
Νέοι και νέες αγοράζουν διπλώματα αράδα,
τρέχουν και σακατεύονται, και κάποιοι απ' αυτούς πεθαίνουν.
Νέες και Νέοι «ξενέρωτοι» το φλερτ δεν το γνωρίζουν,
βιάζονται και παντρεύονται, κοιμούνται και χωρίζουν,
γιατί «κορμιά» ονειρεύονται, ψυχές δεν λογαριάζουν.
τρέχουν και σακατεύονται, και κάποιοι απ' αυτούς πεθαίνουν.
Νέες και Νέοι «ξενέρωτοι» το φλερτ δεν το γνωρίζουν,
βιάζονται και παντρεύονται, κοιμούνται και χωρίζουν,
γιατί «κορμιά» ονειρεύονται, ψυχές δεν λογαριάζουν.
Δεν έχω άλλα να σας πω, δεν ξέρω τι να γράψω,
μια ή δυο ευχές θα ευχηθώ,
Θεέ μου βάλε μας μυαλό, ν' αλλάξουμε πορεία,
να εργαστούμε αληθινά, να αλλάξουμε τα πράγματα,
να βρούμε πάλι τη χαρά, να νιώσουμε ευτυχία.
Ιωάννης ό Φίλος, "Averta" 2017
μια ή δυο ευχές θα ευχηθώ,
Θεέ μου βάλε μας μυαλό, ν' αλλάξουμε πορεία,
να εργαστούμε αληθινά, να αλλάξουμε τα πράγματα,
να βρούμε πάλι τη χαρά, να νιώσουμε ευτυχία.
Ιωάννης ό Φίλος, "Averta" 2017
